بهار خاموش حمله‏ ای است کوبنده بر بی ‏احتیاطی ‎ها، آزمندی‏ ها و عدم مسوولیت‏ های انسانی. هر کس بخواهد کشورش در زمانه نه چندان دور سنگ قبر دنیا نشود، باید این کتاب را مطالعه کند.

اکنون زمانه آن فرارسیده که مردم از تغییرات سریعی که در محیط زیست صورت می‏گیرد آگاهی یابند و همگی در جنگی که ممکن است سیمای زندگی را در کره زمین دگرگون کند شرکت جویند. بهار خاموش گفتاری است درباره آلاینده‏ های ساخته دست بشر که حیات روی زمین را تهدید به نابودی می‏کنند.

بهار خاموش خیلی بیشتر از یک رساله ضد مواد آفت‌کش است، بلکه این کتاب در واقع یک دیدگاه انتقادی در برابر علوم تقلیل ‏دهنده و مکانیکی و کنترل علمی و تکنولوژیکی بر طبیعت است.

بهار خاموش دعوت کارسون به تواضع و فروتنی در برابر طبیعت و گزینش‌های بنیادی است که انسان باید برای نرسیدن به بهاری خاموش داشته باشد.

کارسون در آخرین پاراگراف کتاب بهار خاموش می‏نویسد:

«از عبارت کنترل طبیعت بوی تفاخر و خودخواهی به مشام می‌رسد و زاییده فلسفه و زیست‏شناسی عصر حجری است که گمان می‌کرد وجود طبیعت فقط به خاطر راحتی و آسایش انسان است … برای ما بداقبالی نگران کننده‏ ای است که علمی چنین ابتدایی، به مخوف‏ترین سلاح‏ها مجهز شده باشد و آنها را نه تنها بر علیه حشرات، بلکه علیه تمامی زمین به کار گرفته است.»